
EN PLEIN PUBLIC
Jules Vertriest
Jules Vertriest (°1995) is klimaatarts voor Departement Zorg van de Vlaamse Overheid. Hij werkt voor het team Milieugezondheid van de afdeling Preventief Gezondheidsbeleid als arts mee aan preventief beleid voor de gezondheidseffecten van klimaatverandering.
Op welke manier komt u in uw dagelijkse beroepsactiviteiten in aanraking met publieke ruimte? Helaas heeft mijn werk impact op bijna alle facetten van de publieke ruimte. Van toenemende temperaturen waar steden mee geconfronteerd worden, tot verhoogde pollenconcentraties waar landelijke gebieden extra mee te kampen zullen krijgen. Veel oplossingen die aangereikt worden, zoals groenblauw, zijn direct gerelateerd aan de publieke ruimte.
Aan welke publieke ruimten uit uw kindertijd heeft u de mooiste herinneringen overgehouden? Speelde u als kind op straat?
Wij waren zeker straatspelers, iedereen ging gemakkelijk bij anderen aanbellen om te kijken wie thuis was. In het verlengde daarvan speelden we met vrienden en de jeugdbeweging vaak in het park rond het lokale woonzorgcentrum. Het was een groene omgeving die net voldoende onderhouden was en waar we zelfs verbroederden met de andere jeugdbewegingen. In retrospect moet het ook aangenaam geweest zijn voor de bewoners om al die spelende kinderen te zien.
Welke plaats heeft u ooit ontroerd of verrast?
Ik was in een niet zo ver verleden scoutsleider en op buitenlands kamp met onze Jin (de oudste leeftijdsgroep) in Slovenië. Tijdens onze klim naar de top van de Triglav konden we zien dat er een wolk vast zat op die top. Omdat we geen eeuwigheid wilden klimmen om uiteindelijk niets te zien, hebben we de Veliki Šmohorbeklommen, een naburige top die iets minder hoog is maar veel minder bewandeld. Daardoor waren we met onze groep volledig alleen op de berg. Hoe hoger we gingen, hoe stiller het werd. Bijna boven stonden we niet alleen versteld door het uitzicht, maar ook door de volledige stilte die we er konden ervaren.
Welke openbare ruimte in België moeten onze lezers zeker bezoeken?
Er is voor mij niet één specifieke plaats die ik onder de aandacht zou brengen. Wel raad ik iedereen aan om verborgen groene plaatsen in de stad op te zoeken. Er is in de Veldstraat in Gent bijvoorbeeld een weggestoken tuin die publiek toegankelijk is. Daar staat de rust in sterk contrast met de drukte van de omliggende straten.
Welke buitenlandse stad vindt u absoluut een bezoek waard?
Parijs verdient wat mij betreft wat extra belangstelling. Naast goed eten, prachtige kunst en zeer snelle bereikbaarheid met de TGV gaat er een nieuwe wind door de stad. Er wordt dan ook in sneltempo plaats gemaakt voor fietsers en de leefbaarheid van de binnenstad gaat er fors op vooruit. Er wonen 12 miljoen mensen in de stad, een ongelofelijke hoeveelheid maar het lijkt wel te werken.
Wie verdient volgens u een onderscheiding voor zijn of haar inzet voor kwaliteitsvolle publieke ruimten?
De pioniers die als eerste de bouwwoede en grenzeloze uitbreinding van personenwageninfractuctuur in vraag stelden en daar actief tegenin gingen. Ik kan hen alleen maar bedanken, het zorgt ervoor dat wij zoveel jaar later niet van nul moeten beginnen om onze zorg, steden en mensen klimaatweerbaar te maken.
Welke ontwikkeling of tendens (op gebied van publieke ruimte) krijgt de komende jaren uw bijzondere aandacht?
Mijn werk situeert zich in het preventieve gezondheidsbeleid, meer specifiek klimaat. Wij kijken dus met argusogen naar hoe de situatie evolueert, welke van de verschillende gezondheidseffecten we het meest dringend moeten aanpakken, welke zorgactoren ondersteuning nodig hebben en hoe we individuen weerbaar maken. De inrichting van publieke ruimte is daar een belangrijk onderdeel van, met de preventieve aanpak van het stedelijke hitte-eiland als schoolvoorbeeld. We zien ook echt dat steden en gemeenten daarmee aan de slag gaan, van ontharden tot het stimuleren van geveltuintjes waar er weinig plaats is.